بررسی هم معنایی گزاره ای، توصیفی و نسبی میان فعل های ساده فارسی و متناظرهای معناییِ مرکّب آنها

پژوهش حاضر تحقیقی معنی شناختی است که به منظور بررسیِ معناییِ فعل های ساده زبان فارسی و متناظرهای مرکب معنایی آنها صورت گرفته است. در این بررسی، نخست، نگارنده طرز تلقی خود از فعل ساده و مرکب را  ارائه می کند و پس از آن، به انواع تناظر میان فعل های ساده و مرکب می پردازد. در ادامه، پس از بحثی مختصر درباره هم معنایی و سه نوع از آن که در این پژوهش مبنای تحلیل ها قرار می گیرند، یعنی هم معنایی گزاره ای، هم معنایی توصیفی و هم معنایی نسبی، نگارنده می کوشد به صورت مستدل و با ارائه مثال مشخص کند که از انواع سه گانه هم معنایی، کدام نوع یا انواع میان فعل های ساده زبان فارسی و متناظرهای معناییِ مرکب آنها برقرار است. پیکره مورد بررسی برای دستیابی به این هدف شامل گروهی از فعل های ساده فارسی و دارای متناظرهای معناییِ مرکب است که از فرهنگ هشت جلدی سخن برگرفته شده اند. با بررسی این پیکره که در انتها، در بخش پیوست، آمده است، مشخص می شود که هم معنایی نسبی میان فعل های مذکور به چشم نمی خورد، اما هم معنایی گزاره ای و توصیفی میان آنها برقرار است. نتایج پژوهش حاضر می تواند برای آموزش بهینه معنی شناسی و آموزش زبان فارسی به غیرفارسی زبانان مفید باشد.